Pod skamieniałą warstwą farby obrazu, pod powierzchnią światłoczułego materiału, w zamkniętym kształcie kamiennej rzeźby i w doskonałych proporcjach gotyckiej katedry jak pod grubą warstwą makijażu ukrywa się wewnętrzne życie dzieł sztuki…
Pewnym paradoksem może wydawać się fakt, że aby odczytać sekretny puls, wewnętrzne napięcia i duchową treść dzieła musimy posłużyć się analizą opartą na znajomości podstawowych elementów graficznych jakimi są linia i punkt, które rozwinięte w bardziej skomplikowane formy tworzą szkielet kompozycji, budowany świadomie lub intuicyjnie przez artystę.
Tym samymi prawami rządzi się również fotografia piktorialna, inspirowana wielowiekową tradycją malarską, już nie tylko aspirująca, ale na trwale zapisana w poczet sztuk plastycznych jako odrębny kierunek artystyczny.
Czy można dopatrzeć się pewnej analogii tak rozumianego ,,wchodzenia w głąb” dzieła sztuki ze sposobem pracy Leonarda da Vinci, który przed wykonaniem szkicu najmniejszej, niepozornej rośliny, nie zadawalając się jedynie ,,zewnętrzną powłoką” z największą uwagą studiował jej anatomiczną budowę?
Zapraszamy Państwa do podróży w ,,głąb obrazu”, do wejścia na drogę od Zewnętrznego do Wewnętrznego, na której naszymi przewodnikami będzie punkt i linia. Te dwa graficzne, niepozorne symbole służące starożytnym do tworzenia zasad ,,świętej geometrii” opisują nasz świat! Jak to możliwe? Mając świadomość swojej niedoskonałości, możemy jedynie próbować, odpowiedzieć na to pytanie podczas spotkania w Tokarni. Dlatego też plan warsztatu poszerzyliśmy o wykład ,,Przesłanie symboli”, który poprowadzi Alina Ostrowska oraz o przygotowaną przez architekta p. Martę Sołtys opowieść ,,O cyrklu i złotym podziale” która zaczyna się tak… ,,Pewnego razu poproszono mnie, bym zrobiła cyrkiel. Jednak nie chodziło o taki do kreślenia kół i okręgów. Miałam zrobić cyrkiel, którym będzie można wyznaczać ,,złoty podział”. Zrobiłam go. Na facebooku pojawiło się mnóstwo ,,lajków” aż zadano mi pytanie: po co taki cyrkiel jest ?…”
Aby móc odbyć podróż w świat symboli otaczającej nas rzeczywistości i szukać złotego podziału nieodzownym wyposażeniem oprócz aparatu będzie praktyczna wiedza o tym, jak architekturę fotografować. Tego typu fotografia stawia przed nami pewne wymagania, a świadome działanie od samego początku – jeszcze przed naciśnięciem migawki zwiększa szanse na to, aby zdjęcie było precyzyjnym obrazem naszej wizji.
Pierwszym krokiem powinno być wybranie odpowiedniego narzędzia (aparatu) i tutaj ponad wszelką wątpliwość jest to kamera wielkoformatowa, dzięki której możemy korygować perspektywę oraz regulować głębię ostrości. Problem konieczności korygowania perspektywy jest szczególnie widoczny wtedy gdy używamy obiektów szerokokątnych oraz przy fotografowaniu wysokich budynków. „Walące” się ściany domów wyglądają nienaturalnie, mocno ,,deformując” nasze przesłanie niejako u podstaw, burząc zamysł tego co chcieliśmy na zdjęciu pokazać.
Kolejna nie do przecenienia zaleta kamery wielkoformatowej to możliwość wyboru głębi ostrości, od minimalnej po maksymalną, od początku kadru aż po linię horyzontu. Jej korygowanie można wykorzystać na wiele sposobów - np. jeżeli interesującą nas płaszczyznę fotografujemy pod pewnym kątem, wystarczy drobny ruch przedniego standardu, aby uzyskać potrzebną głębię ostrości na całym jej obszarze. Przy kamerach o konstrukcji sztywnej jesteśmy zmuszeni przymknąć przysłonę do wartości maksymalnej, co źle wpływa na rozdzielczość obiektywu i na czas naświetlania.
Nie wszyscy są szczęśliwymi posiadaczami kamery wielkoformatowej, oczywistym więc jest, że podczas wykładu, omówimy również sposoby radzenia sobie z tymi problemami przez użytkowników aparatów średnioformatowych, małoobrazkowych i cyfrowych, tak podczas wykonywania zdjęcia jak i później w trakcie jego obróbki w ciemni tradycyjnej lub w photoshopie.
Jeżeli potrafimy precyzyjnie dobrać kadr, jego podział, tonalność, głębię ostrości, zadbamy o precyzyjne obrysy budynków/przedmiotów to powinniśmy mieć świadomość, że fotografując architekturę nasza teoretyczna wiedza musi być uzupełniona o rozwiązania techniczne, które zapobiegną - zniekształceniom, nieprawidłowym proporcjom, niedostateczną lub zbyt dużą głębią ostrości, co znacząco może wpłynąć na osłabienie siły naszego przekazu i nikt nie dostrzeże tego, co chcieliśmy tym zdjęciem powiedzieć…
Dziękujemy wszystkim osobom, które wyraziły chęć uczestniczenia w warsztacie przesyłając swoje zgłoszenia drogą mailową. Z uwagi na ograniczoną ilość pokoi hotelowych w drewnianym domu folwarcznym - ,,ośmioraku” na terenie Tokarni oraz konieczność potwierdzenia ich rezerwacji do 26 kwietnia prosimy osoby zdecydowane na udział w warsztacie o zgłoszenia mailowe na adres biuro@animamundi.com.pl
Po upływie tego terminu nie będziemy mogli zagwarantować Państwu noclegu na terenie skansenu.
Pisząc na adres biuro@animamundi.com.pl uzyskacie Państwo wszelkie niezbędne szczegóły dotyczące warsztatu.
Pozostajemy z wyrazami szacunku,
Alina Ostrowska i Hubert Banaszkiewicz
